Scrisoarea pastorală la Nașterea Domnului a Sfântului Sinod al Bisericii Ortodoxe din Polonia [2012]

Jego Eminencja Wielce Błogosławiony SAWA, Metropolita Warszawski i Całej Polski - ur. 15.04.1938 r., dzień imienin: 12 (25) styczeń, chirotonia biskupia: 25.11.1979 r.; na katedrze od 12.05.1998 r.

LIST BOŻONARODZENIOWY

ŚWIĘTEGO SOBORU BISKUPÓW

ŚWIĘTEGO POLSKIEGO AUTOKEFALICZNEGO KOŚCIOŁA PRAWOSŁAWNEGO

DO CZCIGODNEGO DUCHOWIEŃSTWA, MIŁUJĄCYCH BOGA MNICHÓW

I WSZYSTKICH WIERNYCH JEGO DZIECI

 

W tajemnicy urodziłeś się w grocie,

ale niebo głosiło Ciebie wszystkim,

jak ustami, posługując się gwiazdą

(Nieszpory święta, troparion, ton 6)

 

Cicho i niezauważalnie zstąpił na ziemię i wcielił się Syn Boży, Jezus Chrystus, Zbawiciel świata.

Ludzkość nie zauważyła największego cudu dokonanego przez Boga. Ludzie byli zajęci swoimi sprawami, ich uwaga była skierowana na sprawy życiowe i wydarzenia w świecie. Nikt nie oczekiwał Zbawiciela łagodnego i pokornego sercem, przyobleczonego nie w ziemską chwałę, a w niebieską.

Nie przyszedł otoczony ziemską chwała, aby zakrólować nad narodami, „pod postacią sługi, a nie w przywidzeniu”, (modlitwa poświęcenia wody) przyszedł Zbawiciel wziąć na siebie grzech Adama, nieść na sobie ludzkie brzemiona, być dostępnym dla każdego. „Syn Człowieczy nie przyszedł aby mu służono, lecz aby złożył i oddał swoje życie na okup za wielu” (Mt 20,28).

Zgodnie z tym narodził się On w grocie, cicho i niezauważalnie. W żłóbku betlejemskim spoczęło Dziecię, które w przyszłości dokona to, „w co pragną wejrzeć sami aniołowie” (1P 1,12), w dzieło odrodzenia ludzkiej natury przez odkupienie. Rozpada się mur, który oddzielał niebo i ziemię, otwiera się droga do Drzewa Życia.

Do grzesznego człowieka przychodzi Stwórca, wzywając go do swoich przybytków. Duch Święty woła przez usta Apostołów: „w imię Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem” (2Kor 5,20). Zbawiciel wzywa wszystkich do Siebie, wszystkim, którzy tego pragną, daje przebaczenie i duchową pociechę. On wzywa wszystkich: „przyjdźcie do mnie wszyscy utrudzeni i obciążeni, a Ja dam wam odpoczynek” (Mt 11,28).

Chrystus jest naszą ucieczką, naszą mocą. On jest Światłością niezachodzącą! On jest Słońcem wiecznie świecącym! To On jako Boże Dziecię przyniósł pokój pełnego łaski zrozumienia i poznania. On zamienił „…chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo zniszczalnego człowieka” (Rz 1,23). Przez swoje przyjście na świat oświecił „siedzących w mroku i cieniu śmierci” (Łk 1,79).

Przez Światłość prawdziwego poznania Boga objawił tajemnicę Trójosobowego Boga. Ukazał, że wszyscy ludzie są członkami jednego pełnego łaski Ciała, których Ojciec niebieski jako rozproszone dzieci gromadzi w jeden Kościół, aby wszyscy poprzez duchową wspólnotę okazali w sobie Królestwo niebieskie.

Bracia i Siostry!

Także i my dzisiaj, ludzie trzeciego tysiąclecia, duchowo kontemplujemy Narodzenie Chrystusa, ze świadomością naszego obowiązku życia w Nim, w wierze, miłości, braterstwie, miłosierdziu, łagodności, wstrzemięźliwości, łaskawości, cierpliwości (Ga 5,22-23), nosząc brzemiona jeden drugiego (Ga 6,2) i zawsze stojąc na straży świata wewnętrznego i zewnętrznego oraz dobra Świętego Kościoła Prawosławnego.

On jest naszą matką, dzisiaj dla niektórych staje się „kamieniem upadku” i jest przedmiotem osądzania, i oszczerstw. Doświadczając tego wszystkiego mamy świadomość, że Chrystus tego typu zjawiska przepowiedział Apostołom: „W świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat” (J 16,33). „Ja jestem z wami przez wszystkie dni do skończenia świata” (Mt 28,20).

Apostoł Paweł dodaje: „Niech was nikt nie potępia, kto ma upodobanie w poniżaniu samego siebie i w oddawaniu czci aniołom, a opierając się na swych widzeniach pyszni się bezpodstawnie cielesnym usposobieniem swoim” (Kol 2,18).

Bracia i Siostry!

Nic innego, a tylko nauka Chrystusa, pozostawiona nam i bez zmian chroniona w Świętym Kościele Prawosławnym, jest dla nas fundamentem, na którym powinniśmy budować swoje życie i bez lęku świadczyć o prawdzie Bogoczłowieka Chrystusa, który ciągle nas napomina: „bądźcie mężnymi, Ja zwyciężyłem świat” (J 16,33).

Święty Prorok Dawid poucza nas: „przyjdźcie, zaśpiewajmy Panu, zakrzyknijmy Bogu opoce naszego zbawienia” (Ps 94,1). On jest fundamentem i opoką naszego zbawienia.

Bracia i Siostry!

Weseląc się radością płynącą ze święta Narodzenia Chrystusa, składamy Bogu dzięki za Jego obfite łaski i miłosierdzie, dane naszemu Kościołowi i każdemu z nas w mijającym roku.

Podkreślamy dalszy rozwój życia duchowego, czego rezultatem są nowe świątynie i liczne remonty naszych miejsc świętych, co jest owocem żywej wiary.

Zostały poświęcone nowe cerkwie w Regietowie (diecezja przemysko-nowosądecka), w Zwierkach cerkiew monasterska ku czci św. dziecka męczennika Gabriela (diecezja białostocko-gdańska). Kończymy przebudowę cerkwi Wszystkich Cierpiących Radość w żeńskim monasterze na Świętej Górze Grabarce (diecezja warszawsko-bielska).

W 2012 roku położone zostały kamienie węgielne pod budowę nowych cerkwi w Białymstoku Dojlidach (diecezja białostocko-gdańska), Słubicach (diecezja wrocławsko-szczecińska), Bielance (diecezja przemysko-nowosądecka) i Zbuczu (diecezja warszawsko-bielska).

Wielkim osiągnięciem był remont kapitalny domu przekazanego naszemu Kościołowi przy ul. Cyryla i Metodego w Warszawie. Służy on teraz w Stolicy całemu naszemu Kościołowi.

Za wszystko to jako za dar Boży składamy dzięki Najwyższemu Stwórcy za Jego miłosierdzie w stosunku do nas.

W mijającym roku na zaproszenie naszego Kościoła miała miejsce historyczna wizyta oficjalna Jego Świątobliwości, Wielce Świątobliwego Cyryla, Patriarchy Moskwy i Całej Rusi. Wizyta ta wniosła w nasze życie kościelne duchowe ożywienia i sprzyjała szerszej informacji mieszkańców naszego kraju o Kościele prawosławnym, jego historii i znaczeniu.

Nasz Kościół odwiedził także Metropolita Ziem Czeskich i Słowackich Krzysztof, hierarchowie z Brazylii, Grecji, Rosji, Białorusi, Ukrainy. Wszystko to przyczynia się do umocnienia Świętej Wiary Prawosławnej.

Bracia i Siostry!

Kiedy dzisiaj „wszystko radości jest pełne” (jutrznia, stichera po Ps 50), „dla nas bowiem urodziło się Dziecię Małe, Przedwieczny Bóg” (kondakion święta) wzywamy wszystkich do pogłębienia wszystkich możliwych wysiłków na rzecz Świętego Kościoła, dalszego rozwoju duchowego oraz niesłabnięcia w gorliwości.

W naszych sercach niech pomnaża się, działa i przynosi owoce światłość Chrystusowej nauki, zawsze żywe i nieprzemijające dary życia jak miłość, dobre uczynki, sprawiedliwość i dążenie do świętości. Do tego wzywa nas Pan „Jeśli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie” (J 8,31).

Otwórzmy nasze serca i usłyszmy głos anielski, wzywający nas do pokłonienia się Narodzonemu Chrystusowi. Kłaniając się Chrystusowi, leżącemu w żłóbku Księciu Pokoju (Iz 9,6), prawdziwemu Słońcu Sprawiedliwości (Ml 4,2), przypomnijmy sobie apostolskie wezwanie, żebyśmy byli „takiego względem nas upodobania, jakie było w Chrystusie Jezusie” (Flp 2,5) i zamiast daru przynieśmy Narodzonemu Dziecięciu nasze zdecydowanie „postępować, jak przystoi naszemu powołaniu, z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju” (Ef 4,1-3).

Bracia i Siostry!

Serdecznie pozdrawiamy Czcigodne Duchowieństwo, Miłujących Boga Mnichów i wszystkich Wiernych naszego Kościoła ze świętem Narodzenia Chrystusa i Nowym Rokiem 2013.

Nasze szczególne uczucia kierujemy ku naszej Młodzieży i Dzieciom, wzywając ich do wejścia w wysiłek swoich Ojców i Matek, wzbogacając się duchowym bogactwem i historią Świętego Kościoła Prawosławnego.

Ufamy miłosierdziu Bożemu, że i w przyszłości nie pozostawi nas Pan bez swojej szczodrej pomocy w życiu i naszych wysiłkach.

„Duch mądrości i zrozumienia, Duch Rady i Męstwa, Duch poznania i pobożności” (Iz 11,2) niech będzie z wami wszystkimi. Amen.

          Chrystus się rodzi – Sławcie Go!

            Z Bożego miłosierdzia, pokorni:

+ Sawa, Metropolita Warszawski i Całej Polski

+ Szymon, Arcybiskup Łódzki i Poznański

+ Adam, Arcybiskup Przemyski i Nowosądecki

+ Jeremiasz, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński

+ Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski

+ Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański

+ Grzegorz, Biskup Supraski

+ Jerzy, Biskup Siemiatycki, Ordynariusz WP

+ Paisjusz, Biskup Gorlicki,

+ Chrisostomo, Arcybiskup Rio de Janeiro i Olinda-Recife,

+ Ambrosio, Biskup Recife.


Narodzenie Chrystusa 2012 roku,

Miasto Stołeczne Warszawa.

*

În română.